Կար-չկար մի աշուն: Նա երկնքում էր և մրսացնում էր մարդկանց: Մարդիկ խնդրում էին աստվածին,որ աշունը էլ չերգի: Աշունը վերջացրեց երգել և տխրեց: Եկավ ամառ մարդիկ ուրախացան, որ էլ չեն մրսի: